Ο επίκτητος υποθυρεοειδισμός συνήθως προκαλείται από μια αυτοάνοση διαταραχή που ονομάζεται θυρεοειδίτιδα Hashimoto. Στα παιδιά με αυτό το είδος υποθυρεοειδισμού, το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στο θυρεοειδή αδένα, επηρεάζοντας την ομαλή λειτουργία του. Συνήθως εκδηλώνεται σε κορίτσια τη διάρκεια της εφηβείας, ενώ άτομα που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη (ινσουλινοεξαρτώμενου) εμφανίζουν μεγαλύτερες πιθανότητες εκδήλωσης αυτής της πάθησης (περίπου το 20% των ασθενών).
Με ποια συμπτώματα εκδηλώνεται ο επίκτητος υποθυρεοειδισμός;
Το κυριότερο σύμπτωμα με το οποίο εκδηλώνεται ο επίκτητος υποθυρεοειδισμός είναι η μειωμένη ταχύτητα ανάπτυξης με αποτέλεσμα το χαμηλό ύψος. Άλλα συμπτώματα είναι εύκολη κόπωση, δυσκοιλιότητα, καθυστερημένη ήβη, δυσανεξία στο κρύο, δυσκολία ανάπτυξης των δοντιών, προβλήματα ξηροδερμίας, βραδύτερη σκέψη ή αργή ομιλία.
Πώς μπορεί να διαγνωστεί ο επίκτητος υποθυρεοειδισμός;
Η διάγνωση θα βασιστεί στα αποτελέσματα των εξετάσεων για τον έλεγχο των ορμονών ( Τ3, Τ4, TSH) και των ειδικών αντισωμάτων TG- θυρεοσφαιρίνης , TPO- θυρεοειδικής υπεροξειδάσης και στα ευρήματα υπερηχογραφήματος του θυρεοειδούς αδένα. Στην αρχική της φάση η νόσος μπορεί να εκδηλωθεί με παροδικό υπερθυρεοειδισμό, λόγω της καταστροφής του αδένα.
Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί ο επίκτητος υποθυρεοειδισμός;
Συνήθως η θεραπεία διαρκεί δια βίου. Στόχος της είναι η αποκατάσταση της λειτουργίας του θυρεοειδούς, κάτι που επιτυγχάνεται συνήθως εύκολα. Ο γιατρός χορηγεί από στόματος φαρμακευτική αγωγή ορμονικής υποκατάστασης με λεβοθυροξίνη που υποκαθιστά τη δράση της θυροξίνης Τ4. Σε συνεννόηση με τον γιατρό η δόση τροποποιείται ανάλογα με την ηλικία του παιδιού.